Ο δρόμος προς την εσωτερική Γαλήνη

Για να βρούμε ειρήνη της ψυχής, πρέπει πρώτα να στραφούμε μέσα μας. Να σταματήσουμε να τρέχουμε πίσω από απολαύσεις και επιτυχίες που φεύγουν σαν καπνός. (Αγία Γραφή — Εκκλησιαστής 1:2: «Όλα είναι μάταια στο έπακρο, λέει ο Εκκλησιαστής· όλα είναι μάταια. Τα πάντα είναι μονάχα ματαιότητα.»). Η ειρήνη ψυχής θα ξεκινήσει όταν κλείσουμε την πόρτα του δωματίου μας για να ξεφύγουμε έστω και λίγο χρόνο μέσα μας μακριά απο τον κόσμο και να διαβάσουμε την Αγία Γραφή και να προσεχηθούμε. Όπως είπε ο Χριστός: “Όταν προσεύχεσαι, μπες στο ταμείο σου και κλείσε την πόρτα σου.” Όμως να την διαβάσουμε όχι οπως διαβάζουμε ένα οποιοδήποτε βιβλίο, αλλά να την διαβάσουμε για να μας διαβάσει.

Πολλές φορές, η ψυχή μας μοιάζει με τη βάρκα που ταξίδευε ο Χριστός με τους μαθητές Του στη θάλασσα, όταν ξέσπασε μια τρικυμία. Εκείνοι τρόμαξαν, νόμισαν πως θα χαθούν, ενώ ο Χριστός κοιμόταν ήσυχος στην άκρη. Τον ξύπνησαν οι μαθητές πανικόβλητοι· κι Εκείνος, χωρίς φωνές και άγχος, σηκώθηκε και είπε στη θάλασσα: “Σώπα, ησύχασε.” Και έγινε απόλυτη γαλήνη. (Απο Ευαγγέλιο κατά Ματθαίον 8:23–27)

Έτσι κι εμείς, μέσα στις φουρτούνες της ζωής, ξεχνάμε πως ο Χριστός είναι μέσα στη βάρκα της ψυχής μας. Πανικοβαλλόμαστε, νομίζουμε ότι μας άφησε, ότι δεν μας ακούει. Μα Εκείνος είναι πάντα εκεί, απλώς περιμένει να Τον καλέσουμε με πίστη. Όταν Του μιλήσουμε ειλικρινά, η θάλασσα της καρδιάς μας γαληνεύει, και τότε καταλαβαίνουμε πως η αληθινή ειρήνη δεν εξαρτάται από το αν σταμάτησε η καταιγίδα έξω, αλλά αν ησύχασε ο άνεμος μέσα μας.

Και τότε έρχεται η ανάγκη να ελευθερωθούμε, να λύσουμε όσα βαραίνουν μέσα μας. Εξίσου σημαντική είναι η εξομολόγηση σε πνευματικό και η μετάνοια των αμαρτιών, για να λυθούν τα κουβάρια της ψυχής μας και να μπορέσουμε να δεχτούμε το φως. Μερικοί θα πούνε: δεν μπορώ, οι πνευματικοί πατέρες είναι διευθαρμένοι! Αυτός ο πατέρας στο χωρίο μου έκανε… το και το! Μα δεν σημαίνει πως είναι όλοι οι πατέρες το ίδιο, όπως άκουσες τα νέα για το κακό, ψάξε να βρείς νέα για το καλό και να βρείς έναν άλλο πνευματικό που να είναι σωστός για να σε βοηθήσει. Ο Χριστός προειδοποίησε για όλα αυτά και θα κρίνει τον κάθε άνθρωπο όπως του αξίζει, καθώς είπε «Στη βασιλεία του Θεού δε θα μπει όποιος μου λέει “Κύριε, Κύριε”, αλλά όποιος κάνει το θέλημα του ουράνιου Πατέρα μου. Την ημέρα της κρίσεως πολλοί θα μου πουν: “Κύριε, Κύριε, δεν προφητέψαμε στο όνομά σου; Δε διώξαμε δαιμόνια στο όνομά σου; Δεν κάναμε τόσα θαύματα στο όνομά σου;” Και τότε θα τους πω κι εγώ: “Ποτέ δε σας ήξερα· φύγετε μακριά μου, εσείς που αντιστρατεύεστε το νόμο του Θεού.”» (Αγία Γραφή — Κατά Ματθαίον 7:21–23)

Μα δεν έχω χρόνο, η ρουτίνα μου είναι πολύ πιεσμένη! Αυτή είναι η πιο συνηθισμένη απάντηση. Δεν μπορείς να αφαιρέσεις 10 λεπτά απο το scrolling στο τηλέφωνο η να κάνεις τουλάχιστον μία προσευχή το πρωί και το βράδυ; Αν η ψυχή μας είναι ένα παράθυρο σκονισμένο και δεν κάνουμε προσπάθεια να το καθαρίσουμε, τότε πως θα περάσει το φως; Είναι όλα θέμα προτεραιότητας. Για να αποκτησουμε πνευματικη ζωή πρέπει να θυσιάσουμε και κάτι, αν κρατήσουμε το παράθυρο μας σκονισμένο τότε πως θα περάσουν οι ακτίνες της αγάπης του Θεού να μας βρούν;

Το μόνο βέβαιο σε αυτή την διαδρομή είναι πως θα έρθουμε αντιμέτοποι με δυσκολίες και θα αποκλίνουμε απο τον δρόμο μας και την πίστη. Όμως ο άνθρωπος που έχει στην καρδία του για πυξίδα τον Χριστό, θα βαδίσει στο μονοπάτι της σωτηρίας. (Αγία Γραφή — Κατά Ιωάννην 14:6: «Ο Ιησούς του απάντησε: Εγώ είμαι η οδός, η αλήθεια και η ζωή· κανείς δεν πηγαίνει στον Πατέρα παρά μόνο αν περάσει από μένα.»)

Πολλόι θα ακούσουν το κάλεσμα όπως και τώρα καθώς διαβάζουν αυτά τα λόγια για να ακολουθήσουν τον Χριστό αλλά θα επιστρέψουν πίσω στην παλιά ρουτίνα τους (Αγία Γραφή — Κατά Ματθαίον 22:14: «Γιατί πολλοί είναι οι καλεσμένοι, λίγοι όμως οι εκλεκτοί.»). Πολλοί θα πούν δεν έχω ώρα μου αρκούν και οι υποχρεώσεις που έχω, πρέπει να ετοιμαστώ, να δουλέψω, να πάω σε δεξίωση κτλ . Και μετά θα συνεχίσουν να δρουν προς την καταστροφή τους χωρίς να το καταλάβουν. Το μήνυμα πρέπει να το δεχτείς με ανοιχτή την καρδιά και πρόθεση να ακολουθήσεις την αλήθεια αλλίως δεν θα περάσεις απο την στενή οδό. Όπως λέει η Αγία Γραφή: “Στενή είναι η πύλη που οδηγεί στη ζωή, και ευρύχωρη η οδός που οδηγεί στην απώλεια.” (Κατά Ματθαίον 7:13-14). Ο σοφός ο άνθρωπος θα μελετήσει, θα ξαναδιαβάσει με ανοικτή την καρδιά και θα προσπαθήσει να κατανοήσει την αλήθεια, να μετανοήσει, να πιστέψει και να αλλάξει. Αρκετοί αντιλαμβάνωνται την πνευματική αλήθεια αλλά μέχρι εκεί, δεν κάνουν ένα βήμα παραπέρα να την αποδεχτούν και έτσι μένουν στάσιμοι στην ζωή τους χωρίς πνευματική προόδο και αλλαγή. Με βάση την πνευματική κατάσταση του καθενός, θα του φανερώθούν οι αποκαλύψεις και η παρουσία του Θεού.

Αρκετοί Αγίοι, μοναχοί και πατέρες της εκκλησίας μας, έχουν μελετήσει πολύ τον αγώνα αυτόν και έχουν πολύ προσεκτικές διδασκαλίες, που ο άνθρωπος μπορεί να μάθει σχεδόν τα πάντα γι' αυτό το θέμα διαβάζοντας τα κείμενα τους η ακούγωντας απλά ομιλίες στο διαδίκτυο. Βήματα που μπορούν να γίνουν για ενδυνάμωση πίστης σε όποιον θέλήσει να τα μελετήσει.

Το κάλεσμα δεν σημαίνει πως πρέπει να τα αφήσουμε όλα και να γίνουμε μοναχοί φεύγοντας μακριά απο την κοινωνία. Αλλά να δράσουμε εκεί που βρισκόμαστε, απαντώντας στο κάλεσμα για να βρούμε την ησυχία και τον Χριστό μέσα μας, αποκτώντας Νέο νόημα ζωής. Συνεχίζωντας να προχωράμε μπροστά, αντιμέτωποι με πολλές δυσκολίες καλούμαστε να κουβαλήσουμε τον Σταυρό μας όπως ο Χριστός για τον δρόμο προς Γολγοθά και την Σταύρωση. Και να σταυρωθούμε, να νεκρωθούμε για τον κόσμο όπως και ο Ιησούς. Στην διαδρομή κάθε φορά που θα πέφτουμε η θα γονατίζουμε θα νιώσουμε δύναμη και αντοχή επειδή δεν θα προσπερνάμε τις δοκιμασίες μόνοι, αλλά με τον Χριστό. (Αγία Γραφή — Προς Κορινθίους Β΄ 12:9: «Σου αρκεί η χάρη μου, γιατί η δύναμή μου φανερώνεται στην πληρότητά της μέσα σ’ αυτή την αδυναμία σου. Με περισσότερη ευχαρίστηση, λοιπόν, θα καυχηθώ για τις ταλαιπωρίες μου, για να κατοικήσει μέσα μου η δύναμη του Χριστού.») . Λοιπόν, ο θάνατος προς τον κόσμο είναι σημαντικός — μα δεν είναι αρκετός. Γιατί δεν αρκεί να απομακρυνθείς από το σκοτάδι αλλά πρέπει να στραφείς προς το φως. Μόνο τότε αρχίζει η αληθινή ζωή.

Συνέχισε με ανάγνωσμα Μέρος Ζ - Ο παράδεισος αρχίζει από εδώ