Ο παράδεισος αρχίζει από εδώ

Όταν ο άνθρωπος νεκρωθεί για τον κόσμο, δεν γίνεται ψυχρός ούτε αποξενωμένος· γίνεται ελεύθερος. Ελεύθερος από τη γνώμη των άλλων, από τη σύγκριση και τον φόβο. Δεν χρειάζεται πια να αποδείξει τίποτα σε κανέναν, γιατί έχει βρει την αξία του, και όλο τον καιρό η απάντηση ήταν ο Χριστός. Δεν ζει για να εντυπωσιάζει, αλλά για να αγαπά. Δεν αναζητά επιβεβαίωση, γιατί ζει με τη βεβαιότητα ότι είναι παιδί του Θεού.

Η ψυχή του γεμίζει φως, μια χαρά ήρεμη και σταθερή που δεν εξαρτάται από συνθήκες ή ανθρώπους. Όπως ο Χριστός γεννήθηκε μέσα σε μια ταπεινή σπηλιά και την έκανε παλάτι του ουρανού, έτσι κι η καρδιά του ανθρώπου, όσο σκοτεινή και αν είναι μπορεί να γίνει τόπος παρουσίας της λαμπρότητας και χάρης του Θεού. Εκεί που κάποτε υπήρχαν πάθη, τώρα υπάρχει ειρήνη και αρετές, εκεί που υπήρχε θυμός, τώρα υπάρχει αγάπη, εκεί που υπήρχε φόβος, τώρα υπάρχει πίστη.

Το νόημα του να “πεθάνεις για τον κόσμο” είναι να σταματήσεις να ζεις για τα προσωρινά που σύντομα θα χαθούν και να αρχίσεις να ζείς για το αιώνιο. Δηλαδή να ζωντανέψεις πνευματικά και να νεκρωθείς για τα πάθη και την αμαρτία. Όταν δεν παρασύρεσαι πιά από τα πάθη θα αρχίσεις να ζεις τον παράδεισο μέσα σ’ αυτόν τον κόσμο. Και όταν φύγεις απ’ αυτόν, θα συνεχίσεις να ζεις στον παράδεισο της αιωνιότητας, γιατί ήδη τον έχεις γνωρίσει από εδώ.

Η μάχη με τα πάθη δεν είναι εύκολη, αλλά είναι μία μάχη που αξίζει. Ο Χριστός δεν ζητά να είμαστε αλάνθαστοι αλλά ζητά να τον ακολουθήσουμε και να θα μας δείξει τον δρόμο. Να πολεμήσουμε με πίστη, και Εκείνος θα μας δώσει το “σπαθί του Πνεύματος” και τη δύναμη να νικήσουμε τα πάθη με τα οποία είμαστε αντιμέτωποι. (Αγία Γραφή — Προς Εφεσίους 6:17: «Η σωτηρία ας είναι περικεφαλαία σας, και ο λόγος του Θεού η μάχαιρα που σας δίνει το Πνεύμα»)

Σκοπός μας δεν είναι να σταματήσουμε να αμαρτάνουμε για να πλησιάσουμε τον Χριστό. Αλλά να φτάσουμε τόσο κοντά Του, ώστε να πάψει η ψυχή μας να αναζητά την αμαρτία. Ο Θεός μάς περιμένει με ανοιχτή αγκαλιά, όσο μακριά κι αν έχουμε φύγει, «Κάνε ένα βήμα προς τον Θεό, κι Εκείνος θα κάνει εκατό προς εσένα.»

Κρίνε πρώτα τον εαυτό σου και ποτέ τον πλησίον. Ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ, γιατί βρίσκεται κάτω από την κυριαρχία του πονηρού. (Αγία Γραφή — Α΄ Ιωάννου 5:19: «Ξέρουμε πως είμαστε παιδιά του Θεού και πως όλος ο κόσμος βρίσκεται κάτω από την εξουσία του διαβόλου.»).

Έτσι, σε έναν κόσμο γεμάτο θόρυβο και χάος, καλούμαστε να κάνουμε κάτι που φαντάζει παράλογο. Να πεθάνουμε για τα πάθη και να ζήσουμε με απλότητα. Να σταματήσουμε να ψάχνουμε την ειρήνη έξω, και να την αναζητήσουμε μέσα μας. Να ακολουθήσουμε το παράδειγμα των αγίων και των ησυχαστών που πάλεψαν για να αποκτήσουν τη χάρη του Θεού, όχι για να ξεφύγουν από τον κόσμο, αλλά για να τον φωτίσουν με την παρουσία Τους. Αυτό είναι το αληθινό νόημα του να είσαι Νεκρός για τον κόσμο: να επιστρέψεις στη ζωή καθαρός, αληθινός, ελεύθερος. Να μην παρασύρεσαι από τα πάθη και τον κόσμο, αλλά να τα μεταμορφώνεις σε αγάπη για τον Χριστό. Να φτάσεις σε σημείο να μην ανησυχείς για οτιδήποτε που έιναι εκτός απο εσένα και οτι έχεις ανάγκη θα σου δωθεί απο τον Θεό. Όπως λέει η Αγία Γραφή: «Γι’ αυτό πρώτα απ’ όλα να επιζητείτε τη βασιλεία του Θεού και την επικράτηση του θελήματός Του, κι όλα αυτά θα ακολουθήσουν. Μην αγωνιάτε, λοιπόν, για το αύριο, γιατί η αυριανή μέρα θα έχει τις δικές της φροντίδες. Φτάνουν οι έγνοιες τής κάθε μέρας» ( Κατά Ματθαίον 6:33–34).

Να καταφέρεις να ζήσεις τον παράδεισο ήδη από τώρα νεκρώνοντας τα πάθη, ώστε την ώρα που θα φύγεις απ’ αυτόν τον κόσμο, να συνεχίσεις να ζεις μέσα στην αιώνια ζωή. “ Αν πεθάνεις πριν πεθάνεις, οταν πεθάνεις δεν θα πεθάνεις “

Αν αυτά που διάβασες άγγιξαν κάτι μέσα σου, μην τα προσπεράσεις. Δεν έχεις τίποτα να χάσεις αν στραφείς προς τον Θεό, μόνο να κερδίσεις. Και αν τελικά στην πορεία ανακαλύψεις πως όσα διάβασες δεν ήταν παρά απλές διηγήσεις ή παραμύθια, θα μπορέσεις να επιστρέψεις πολύ απλά στην παλιά σου ζωή. Αλλά ψάξε με διάκριση για να μην παραπλανηθείς απο ψέμα. Θυμήσου πως πολλοί, αναζητώντας να διαψεύσουν την αλήθεια, στο τέλος πίστεψαν βαθύτερα στον Χριστό. Αν όμως συνεχίσεις να ζεις σαν να μην υπάρχει τίποτα πέρα από αυτόν τον κόσμο, θυμήσου πως κανείς δεν γνωρίζει την τελευταία του μέρα, παρά μόνο ο Θεός. Οι έσχατοι καιροί και το τέλος του κόσμου πλησιάζουν, κι η ζωή μας περνά σαν σκιά.

Μετανόησε και ξεκίνα σήμερα το βάδισμα πρς τον δρόμο της σωτηρίας. Ίσως αναρωτιέσαι πώς μπορεί κανείς να μετανοήσει, πώς να αλλάξει. Η απάντηση είναι απλή: ξεκίνα να επιστρέφεις όπως το παιδί που τρέχει πίσω στον πατέρα του για να το αγγαλιάσει. Ο Θεός περιμένει με αγάπη, όχι με κατηγορία, με ανοικτή αγκαλιά για κάθε ψυχή που Τον αναζητά.

Αναρωτιέσαι πως να ακολουθήσεις τον Χριστό;

Όπως ο άνθρωπος που πίνει κρασί και μεθά σε ημέρα πένθους,

οπου ξεχνά ότι κεντρίζει τον πόνο του,

έτσι κι ο άνθρωπος που μέσα σ’ αυτόν τον κόσμο

(ο οποίος είναι οίκος θρήνου)

μεθά από την αγάπη του Θεού,

ξεχνά όλες του τις θλίψεις και τις δοκιμασίες,

και γίνεται ανεπηρέαστος σε κάθε αμαρτωλό πάθος εξαιτίας της θείας μέθης του.

Η καρδιά του στηρίζεται στην ελπίδα προς τον Θεό,

η ψυχή του είναι ελαφριά σαν πτερωτό πουλί,

κάθε στιγμή ο νους του ανυψώνεται από τη γη

και πετά πολύ πάνω από τους ουρανούς

μέσα από τη μελέτη των λογισμών του.

Ευφραίνεται με τα άφθαρτα πράγματα του Υψίστου,

η προσευχή του είναι αδιάλειπτη,

και μοιάζει με άνθρωπο που έχει τον άνεμο για άλογό του,

ώστε ο εχθρός του να μην μπορεί να τον προφτάσει·

κάθε φορά που εκείνος τον αναζητεί,

πετά μακριά από μπροστά του.

— Άγιος Ισαάκ ο Σύρος